Toen ik in de zomer van 1992 weer eens een paar dagen op Flakkee was, besloot ik vlak voor een familiebezoek toch nog even buiten te gaan schilderen. Hemelsbreed een paar honderd meter van de plek die ik tien jaar eerder aan de Krak(eelstraat) had uitgekozen, vond ik een plek aan het havenkanaal van Sommelsdijk dat toen nog van de havenkom tot aan het havenkanaal van Middelharnis liep.
Zwaluwen met hun hoog geluid schoten er met verbazingwekkende perfectie snel en laag over het stille water tussen de hoge, oude en verweerde huizen en de dijk langs het kanaal. Het dorp viel er geleidelijk in slaap. Zonder enige hectiek viel hier de nacht, verstomde het lawaai van mensen en was de dijk voor uren weer van vogels en insecten en de kleine pony onder de oude vlier.
Toen het te donker werd om door te schilderen, pakte ik mijn spullen op. Ik fietste om de havenkom, waar mijn opa tientallen jaren werkte als weger in en rond zijn weeghuisje en waar ik als jong ventje grote stekelbaarzen ving, weer naar het dorp. Alsof er niets was gebeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten